„Człowiek żyje tak długo, jak trwa pamięć o nim…”, dlatego 1 lutego 2023r. w murach naszej szkoły odbyło się wspomnienie Tomka Mackiewicza ps. „Czapkins” – polskiego himalaisty, absolwenta Szkoły Podstawowej nr 7. Honorowym gościem był pan Witold Mackiewicz, tato Tomasza oraz koleżanki i koledzy ze szkolnej ławy.
Tomasz Mackiewicz zachwycił i zainspirował wielu ludzi nie tylko swoją odwagą, ale również swoją osobowością, swoim stosunkiem do innych ludzi. Oprócz wyjątkowej pasji miał również marzenia, a jednym z nich była pomoc ludności, szczególnie dzieciom, zamieszkującym w wioskach na Nanga Parbat. W spotkaniu wzięła udział także pani Renata Lewandowska, prezeska Fundacji ”Dzieci z Nanga Parbat”, która aby uczcić pamięć Tomka i nie opuścić tych dzieci stworzyła projekt „Dla pokoleń”.
Minęło pięć lat od tragicznych wydarzeń na Nanga Parbat, kiedy to podczas zdobywania ośmiotysięcznika Tomasz Mackiewicz nabawił się choroby wysokościowej, ślepoty śnieżnej oraz odmrożeń i nie był w stanie samodzielnie zejść. 30 stycznia 2018 Polak oficjalnie został uznany za zmarłego. Tomasz Mackiewicz wcześniej sześć razy próbował wejść na Nagą Górę, jak bywa nazywany ośmiotysięcznik. Na przełomie 2017 i 2018 roku wyruszył w Himalaje wraz z Francuzką Elisabeth Revol. 25 stycznia dotarli na szczyt od strony Diamer. Marzenie Polaka o zdobyciu góry spełniło się, ale przypłacił je życiem.
Podczas spotkania przedstawiony został Tomasz Mackiewicz – człowiek gór, który „wyłamywał się z ram i stawiał czoła nieznanemu”, który twierdził, że „Życia nie mierzy się sumą oddechów, ale ilością chwil, które zapierają dech…”. Został przedstawiony młodym ludziom, w większości uczniom oddziałów sportowych, uczniom, którzy na co dzień przekraczają granice – bólu, wysiłku, zmęczenia, zniechęcenia, sukcesu, porażki, odczuć związanych z tym, że ktoś jest lepszy. Tomek wiedział co znaczą w życiu upadki… Wędrując po górach uczył się pokory: „Nie mam pragnienia bycia pierwszym. Bycie pierwszym, bycie najlepszym to świetna pożywka dla ego. Bronię się przed tym.” Wzruszającym momentem było wysłuchanie „Kołysanki”, którą napisał dla Tomka jego tato: „Śpij synku… Na Nagiej Górze wtulony w puszysty śnieg biały.”
„Człowiek jest tylko mocny w stosunku do drugiego człowieka w pyskówkach, przekomarzankach… Swoją wartość często opiera na materii, która przecież jak wiadomo – a w górach najlepiej to widać – jest po prostu tymczasowa. Zresztą jak i sam człowiek” – to słowa Tomka, których fragment znalazł się na tablicy pamiątkowej, ufundowanej przez jego szkolnych kolegów. Została ona zawieszona na murach naszej szkoły w pierwszą rocznicę śmierci „Czapkinsa” w 2019 r., aby uczcić jego pamięć.
Po skończonym spotkaniu, tak jak każdego roku, pani Dyrektor Joanna Ziółkowska-Nowak wraz z przedstawicielami społeczności uczniowskiej złożyli pod pamiątkową tablicą kwiaty.
